پایین‌ترین پله از پلکان محبوبیت وزرای اقتصادی دولت، به فاطمه آجرلو اختصاص یافته است، به گونه ای که از میان 18 نماینده‌ای که در نظر‌سنجی «خبر» شرکت کردند، حتی یک نفر هم نگفت که او شانس رأی آوری در مجلس را دارد!
پایین‌ترین پله از پلکان محبوبیت وزرای اقتصادی دولت، به فاطمه آجرلو اختصاص یافته است، به گونه ای که از میان 18 نماینده‌ای که در نظر‌سنجی «خبر» شرکت کردند، حتی یک نفر هم نگفت که او شانس رأی آوری در مجلس را دارد!
تیم اقتصادی دولت تا زمان معرفی رئیس کل بانک مرکزی و معاون برنامه‌ریزی و راهبردی رئیس‌جمهور، ناقص به شمار می‌رود اما وزرای اقتصادی دولت در دو مرحله و به شکل رسانه‌ای معرفی شدند. تنها شمس الدین حسینی، محمد عباسی و حمید بهبهانی در میان وزرای اقتصادی دولت همچنان بر کرسی وزارت اقتصاد، تعاون و راه باقی مانده و دیگران که تغییری 70 درصدی را نشان می‌دهند، از بدنه دولت حذف یا جابهجا شده‌اند. کما اینکه مسعود میرکاظمی از وزارت بازرگانی به وزارت نفت رفته و علیآبادی هم از سازمان تربیت بدنی به وزارت نیرو آمده است.
برای دیدن تصویر بزرگتر کلیک کنید
در میان 11 وزیر اقتصادی دولت دهم، شمس الدین حسینی محبوبترین وزیر پیشنهادی در منظر نمایندگان است که اکثر نمایندگان با معرفی دوباره وی به عنوان وزیر اقتصاد موافقند و البته این به دلیل تعامل مؤثر وی میان مجلس و دولت است که توانسته هم رئیس‌جمهور را به ابقایش راضی کند و هم خاطر نمایندگان را به خود جذب کرده است. وزرای پیشنهادی راه و تعاون نیز از احتمال رأیآوری بالایی برخوردارند اما به نسبت حسینی در رتبه پایین‌تری از محبوبیت در میان نمایندگان برخوردارند.
اما پایین‌ترین پله از پلکان محبوبیت وزرای اقتصادی دولت، به فاطمه آجرلو اختصاص یافته است. او اگرچه از جمله نمایندگان مجلس است که می‌گوید از همکارانش انتظار دارد به او رأی دهند اما از میان 18 نماینده‌ای که در نظر‌سنجی «خبر» شرکت کردند، حتی یک نفر هم نگفت که او شانس رأی آوری در مجلس را دارد. مغضوب بودن وی در منظر نمایندگان به خاطر فقدان سابقه اجرایی وی از یکسو و عدم ارتباط تخصص و تجربه وی با وزارت رفاه است. مضاف بر اینکه محکوم شدن وی در پرونده پالیزدار و حمایت‌های بی‌شائبه‌اش از دولت نیز چهره محبوبی از او در میان نمایندگان به تصویر نمی‌کشد.
پس از وزارت رفاه، وزرای پیشنهادی نفت و نیرو، پرحاشیه‌ترین وزارتخانه‌ها هستند. کما اینکه کمتر نماینده‌ای به رأی آوری مسعود میرکاظمی در وزارت نفت و محمد علیآبادی در وزارت نیرو امیدوار است. چرا که میرکاظمی بهرغم موفقیتش در وزارت بازرگانی حتی یک روز تجربه حضور در وزارت نفت را ندارد و علیآبادی هم با توجه به ناکامیاش در سازمان تربیت بدنی، چهره محبوبی در میان نمایندگان به شمار نمی‌رود. در حالی آرای این دو وزیر پیشنهادی «لب مرزی» ارزیابی می‌شود که به زعم اکثر نمایندگان، نظر کمیسیون تخصصی انرژی درباره این دو وزیر می‌تواند تعیین‌کننده باشد. اما حسین نجابت عضو کمیسیون انرژی اعلام کرد که این کمیسیون در نظر ندارد نظر خود را در مورد این وزرا علنی کند. البته حمیدرضا کاتوزیان رئیس این کمیسیون نیز اذعان داشت که تا پیش از نهایی شدن بررسی‌های این کمیسیون که حداکثر تا روز شنبه هفته آینده به طول خواهد انجامید، نظر نهایی کمیسیون انرژی درباره وزرای نفت و نیرو اعلام نخواهد شد.
پس از این سه وزیر به نظر می‌رسد عبدالرضا شیخ الاسلامی در سومین پله از نرد‌بام محبوبیت مجلس ایستاده باشد. این به خاطر ارتباط فعالیت‌های پیشین وی با حوزه وزارت کار نیست. بخشی از این محبوبیت، مرهون نزدیکی وی با احمدی‌نژاد است و مابقی هم به دلیل جایگاه خاص وزارت کار است که حساسیت برانگیز نیست و برخی نمایندگان، آن را همچون وزارت تعاون، «وزارتخانه‌ای بی‌خاصیت» می‌نامند که رئیس آن چندان چهره کلیدی‌ای در مجموعه دولت به شمار نمی‌رود.
رضا تقی‌پور و صادق خلیلیان وزرای پیشنهادی ارتباطات و کشاورزی، اگرچه از منظر نمایندگان مجلس، ناشناخته هستند اما به نسبت برخی دیگر از وزرای اقتصادی مجلس، رأی بهتری دارند. از این منظر می‌توان آنها را در چهارمین پله از محبوبیت در میان نمایندگان نشاند. وزرایی که به زعم جمشید انصاری ناشناخته بودنشان به مدد آمده تا نمایندگان حساسیت چندانی روی آنها نداشته باشند. حال آنکه غضنفری هم برای نمایندگان در حوزه وزارت صنایع ناشناخته بود، اما خودش و معاونان وزارت صنایع آنقدر به دنبال رایزنی و جلب رأی اعتماد نمایندگان بودند، که از نظر نمایندگان افتادند. چرا که در جریان این آشنایی‌ها نقاط ضعف برنامه‌های وی بیشتر عیان شد
